ریشه های علمی

      نواحی خاصی از DNA که باعث می شوند بعضی از مردم صداها را ببینند، کشف شده است.البته به طور کلی ،بیشتر،قسمت های خاصی از کروموزوم ها مشخص شده اند تا ژن های خاص.اما این پروژه سرانجام می تواند به شکل گرفتن تست های ژنتیک بیانجامد،تا این وضعیت قبل از آن که در کیفیت تحصیلی کودکان مداخله داشته باشد،شناسایی شود.

  

     اگر چه‌ سینستزیا به محتوای ژنتیک بستگی دارد و در بین افراد خانواده منتقل می شود، ولی تاثیر عوامل محیطی قابل چشم پوشی نیست.

      سینستزیا در بین زنان شایع تر از مردان است،در نتیجه احتمال داده می شود این وضعیت مربوط به کروموزوم X باشد. چندین مطالعه ژنتیک تایید کرده اند که مسئولیت انتقال سینستزیا را یک ژن غالب بر عهده دارد(به زبان دیگر ،یک کپی از ژن برای بروز آن کافیست.)

       با این وجود، گزارشات دانشگاه آکسفورد در روزنامه آمریکایی " Human Genetics " از وجود چندین ژن که می توانند در  auditory-visual  (رنگی دیدن صداها) نقش داشته باشند ،خبر می دهد.مطالعات همچنین نشان می دهند که سینستزیا یک سندروم وابسته به X  نیست و این فرم-و احتمالا بقیه فرم ها- ساختار وراثتی پیچیده تری نسبت به فرضیات قبلی دارند.